Uchwała Nr XXV/213/17

Rady Miejskiej w Knyszynie

z dnia 19 czerwca 2017 r.

w sprawie rozpatrzenia skargi na Burmistrza Knyszyna

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, 1579, poz. 1948, z 2017 r. poz. 730 i 935) art. 229 pkt. 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, poz. 868, poz. 996, poz. 1579, poz. 2138, z 2017 r. poz. 935) uchwala się, co następuje:

§ 1. Po rozpatrzeniu skargi Pana Z. R. na działalność Burmistrza i zapoznaniu się ze stanowiskiem Komisji Rewizyjnej, Rada Miejska uznała skargę Pana Z. R. na Burmistrza Knyszyna za nieuzasadnioną z powodów zawartych w uzasadnieniu do uchwały.

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Przewodniczącemu Rady Miejskiej, zobowiązując do przesłania skarżącemu uchwały wraz z uzasadnieniem.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia

Uzasadnienie do uchwały

Pan Z. R. pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. (data wpływu do Urzędu Miejskiego w Knyszynie 24.05.2017 r.)  wniósł skargę na Burmistrza Knyszyna do Wojewody Podlaskiego odnośnie czynności podejmowanych w sprawie zajęcia pod drogę publiczną gminną nr 104778B, nieruchomości położonej w obrębie 0002 Czechowizna, gm. Knyszyn, oznaczonej działką nr 412, stanowiącej własność Gminy Knyszyn.

            Komisja Rewizyjna Rady Miejskiej w Knyszynie w dniu 16 czerwca 2017 r. rozpatrzyła skargę Pana Z. R. na Burmistrza Knyszyna uznając ją za bezzasadną i stwierdziła, że:

Wojewoda Podlaski działając na wniosek Burmistrza Knyszyna wydał decyzję znak: WG.IV.GS.77230-39/1/07 z dnia 18 lipca 2007 r., w której stwierdzono, że z dniem 01 stycznia 1999 r. nieruchomość gruntowa położona w Czechowiźnie stanowiąca wg. danych z rejestru gruntów działkę nr geod. 412 o powierzchni 0,5400 ha zajęta pod drogę publiczną Nr 104778B jako pozostająca w dniu 31 grudnia 1998r, we władaniu Gminy Knyszyn stała się z mocy prawa własnością Gminy Knyszyn.  Powyższa decyzja stała się ostateczna 06 sierpnia 2007r. i na jej podstawie dokonano stosownych wpisów w księdze wieczystej.

Decyzja powyższa została wydana na podstawie w art. 73 ustawy z 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną ( Dz.U nr 133 poz.872 ze zm), który w ust.1 stanowi, że „Nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem. Decyzja ta ma  charakter deklaratoryjny (potwierdza jedynie stan faktyczny zaistniały w dniu 31 grudnia 1998 r.), nie zaś konstytutywny ( nie tworzy nowego stanu prawnego), albowiem w art. 73 ustawodawca wprost wskazał, że nabycie w oparciu o tenże przepis prawa następuje z mocy samego prawa. Okoliczność, że dopiero na podstawie ostatecznej decyzji Gmina Knyszyn, mogła skutecznie żądać ujawnienia swojego prawa w księdze wieczystej, nie spowodowało jednak przeniesienia daty skutecznego jego nabycia, albowiem datą nabycia przez uprawnione podmioty nieruchomości na podstawie art. 73 powołanej ustawy jest dzień 1 stycznia 1999r.

Zgodnie z art. 73 ust. 1 w/w aktu prawnego, ustawodawca w sytuacji przejęcia nieruchomości przewiedział odszkodowanie. Zasady i terminy ubiegania się o rekompensatę za przejęty grunt znajdują się w ust. 4 analizowanego  przepisu, który stanowi, że „ Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, będzie ustalane i wypłacane według zasad i trybu określonych w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości, na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa.

W myśl ust. 2 art. 73 w.w ustawy  odszkodowanie wypłaca gmina w odniesieniu do dróg będących w dniu 31 grudnia 1998 r. drogami gminnymi. Podstawą ujawnienia w księdze wieczystej przejścia na własność jednostki samorządu terytorialnego nieruchomości, o których mowa w ust. 1 jest ostateczna decyzja wojewody (art. 73 ust. 3). Stosownie zaś do art. 73 ust. 4 odszkodowanie za tak przejęte nieruchomości zajęte pod drogi ustalane i wypłacane jest na  wniosek właściciela, który złożony winien być  w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie przewidzianego w nim okresu do składania tego typu wniosków przedmiotowe roszczenie o ustalenie i wypłatę odszkodowania wygasa. Oznacza to, że termin do złożenia tego wniosku jest terminem prawa materialnego, prekluzyjnym i nie podlega przywróceniu bez względu na przyczynę z powodu, której nie został dochowany. Wniosek o wypłatę odszkodowania złożony po upływie takiego terminu nie może być uwzględniony. Wskazanie w omawianym przepisie terminu do składania wniosków ma takie znaczenie, że nie można było złożyć skutecznie wniosku przed dniem 1 stycznia 2001 r., a po dniu 31 grudnia 2005 r. roszczenie o odszkodowanie wygasło.

Mając na uwadze powyższe, Burmistrz  Knyszyna prawidłowo poinformował Pana Z. R. o wygaśnięciu prawa do odszkodowania, jednakże nie jest właściwy do wszczęcia postępowania w tym zakresie. Wobec ostateczności decyzji Wojewody Podlaskiego z dnia 18.07.2007r. nie jest zasadne  także żądanie zapłaty za bezumowne korzystanie z uwagi na fakt, iż Gmina Knyszyn jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości.

Wymiar podatku jest ustalany na podstawie powierzchni wykazanej w ewidencji gruntów.

Reasumując, skargę należy uznać za bezzasadną ponieważ Gmina nabyła własność drogi (działka nr 412) z mocy prawa, co potwierdził prawomocną decyzją administracyjną Wojewoda Podlaski, przy czym nabycie nieruchomości nastąpiło w graniach jej faktycznego przebiegu. Odszkodowanie nie przysługuje, ponieważ roszczenie o jego wypłatę zostało złożone po upływie ustawowego terminu.